De tocht van 2014

Na de succesvolle tienstedentocht van 2013 wilden wij in 2014 natuurlijk graag bij alle elfsteden langs. Deze keer was de tocht wat eenvoudiger geörganiseerd. Zo was de start dit maal in Heeg in plaats van in Sneek. Dit scheelde weer tijd zodat wij sneller bij de brug van Parrega konden komen. Ook hoefden wij de boot niet van Heeg naar Sneek en vice versa te zeilen. Wij hadden deze keer wel een campeertent mee. Vorig jaar was de tocht begin juni, dit maal starten wij eind september. Er waren ditmaal slechts twee boten aan de start verschenen. De ene boot met vier bemanningsleden en onze boot met slechts twee opvarenden.



Op vrijdag 26 september om 6:00 's morgens starten wij vanuit een nog donkere haven van Hoora in Heeg. Het was eerst nog even zoeken naar de boten die voor ons klaar lagen maar gelukkig waren er slechts enkele zonder aanhangmotor en toen er ook nog een dektent, een drietal setjes zeilkleding (musto) en wat reddingsvesten gevonden werden hebben wij die boot maar mee genomen. Wij waren slechts met zijn tweeën en dat was natuurlijk een voordeel qua gewicht maar een nadeel op het gebied van peddelcapaciteit. In het begin hingen wij continu wat achter de andere boot aan. Vlak voor Woudsend haalden we de andere boot bijna in maar toen raakten wij vast en zo konden zij weer wat uitlopen. Het Slotermeer over zorgde niet voor problemen en het centrum van Sloten ging nog best aardig al moesten wij nog een keer terug om de boom op te pikken die was blijven steken. In de Luts hadden wij de andere boot wel steeds in het visier maar zij hadden twee vaarbomen mee en dus was het lastig om dichterbij te komen. Na de Luts kon er weer gezeild worden al moest er tot aan Stavoren wel weer gelaveerd worden. Daarbij maakten wij een paar mooie slagen en zo gingen wij weer bijna gelijk door Stavoren. In het stukje rondom het station hadden wij even wat last van de ondieptes en hierdoor kon de andere boot weer iets uitlopen. Gelukkig konden wij bij de zeedijk langs weer zeilen en zo ging het lekker richting Koudum. De zeilkwaliteiten aan boord van onze opponent waren net iets minder dan die van ons waardoor zij richting Hindeloopen een paar slagen moesten maken terwijl onze boot de sloot in een keer kon aanzeilen. In Hindeloopen konden zij toch weer snel doorpeddelen. Door tijdgebrek werd ditmaal voortijdig besloten om het centrum van Workum over te slaan. Het zou nog lastig genoeg worden om Parrega te halen voor 20:00 uur. De wind was inmiddels aardig gaan liggen en waar wij meenden dat Parrega tot 20:00 uur open was vertelde de brugwachter van Nijhuizum dat hij al om 19:00 uur dicht was. Gelukkig was de brugwachter niet te beroerd om ons er even na 19:00 uur nog door te laten.



Toen wij dit knelpunt hadden gepasseerd hebben wij eerst maar even met beide boten wat warm eten klaar gemaakt aan de wal. Dat zou eerst op onze kofferbrander maar de vrouw van de brugwachter kwam al snel met het aanbod om onze snert even binnen op haar fornuis warm te maken en zo mochten wij ook nog even bij hun op het terras zitten. We kregen de pan zelfs nog schoon mee terug waarvoor hulde. Toen ging de reis verder richting Bolsward. Het werd al aardig donker en onze tweede man zou in Bolsward de boot verlaten. Zijn plek werd ingenomen door een jonge dame die de rest van de reis mee ging. Na de wissel van fokkenist was de wind op en het licht uit. Wij hebben de boot Bolsward nog even uitgepeddeld maar besloten toen toch maar om de campeertent op de boot te plaatsen. Wij drukten de punt in de wal en gingen met de oren gestrekt. De andere boot was nog enthousiast aan het peddelen en zij wilden de hele nacht wel door. Na een korte maar fijne nacht waren wij al weer vroeg uit de veren. De tent werd weer opgerold en er werd nog snel even wat macaroni opgewarmd waarna wij voor de wind weer verder dreven richting Harlingen. Vlak voor Schettens belden wij even met de andere boot om te vragen waar zij nu uithingen. Zij hadden net voor Witmarssum de boot aan de kant gelegd. Toen wij langs Witmarssum voeren lagen zij nog steeds aan de kant. Ze zagen er geen heil meer in met het oog op de weersvoorspellingen en draaiden de boot om om via Bolsward en IJlst terug naar Heeg te gaan. Wij gingen dapper verder en kwamen zo uiteindelijk in Harlingen. Gelukkig werd er dit maal niet gespuid en zo was het passeren van de Tsjerk Hiddessluis een mooi fotomomentje. Daar hadden wij vorig jaar geen tijd voor toen wij moesten peddelen voor ons leven. Mooi voor de wind reisden wij naar Franeker toe waar wij al peddelend en bomend door de grachten richting het Bildt voeren. De sluisjes waren vorig jaar nog open van 7-22 en het was al vrij laat. Met een flink eind jagen konden wij nog net voor 22:00 door de sluis van Wier komen. Aangezien het hele stuk nu voor de wind was en wij toch niet meer verder konden dan de sluis bij Oude Leije is onze fokkenist gaan slapen waarna de schipper alleen verder voer naar de Anita Andriesen sluis. Tegen 3 uur 's nachts kwamen wij daar aan en ik drukte voor de aardigheid toch even op de bedieningsknop. Geheel onverwacht ging het belletje rinkelen en zo kon ik de sluis dus midden in de nacht passeren. Kennelijk draaiden de zelfbedieningssluizen nu wel 24 uur per dag al gaven de borden nog de oude openingstijden aan. Omdat wij graag in Dokkum wilden keren zeilde ik die nacht door tot Bartlehiem. Daar kwam de zon op als was het de ster van Betlehem.



Wij hebben toen even goed naar de voorspellingen gekeken en die was windkracht 0-1 tegen. Wij hebben dus helaas moeten besluiten om wederom niet naar Dokkum te gaan. Deze keer gingen wij niet rechtsaf maar rechtdoor om via Oudkerk onder de tegeltjesbrug door te varen. Het viel niet mee om met het kleine beetje wind en de stroom tegen, kennelijk waren ze nu bij Dokkumer Nieuwezeilen aan het spuien, vooruit te komen. Toen wij met veel jaagwerk uiteindelijk de Bonkevaart waren wij dan ook doodop. Het was al middag en wij moesten nog helemaal naar Heeg. Toen hebben wij de handdoek in de ring gegooid en de duim opgestoken. Een klein bootje nam ons mee op sleeptouw. Ze waren even een rondje door Leeuwarden aan het maken en wilden ons wel bij de Zwette afzetten. Wij namen dit dankbaar aan en tuigden snel de boot af en streken de mast. Zo gingen wij vlot door Leeuwarden en bij het begin van de Zwette begonnen wij weer te kruisen. Al snel kwam er weer een boot aan die ons meesleepte tot de afslag Weidum. Daarna troffen wij een boot met vier jonge mannen. Onze jonge dame kreeg natuurlijk een lift en zij moesten naar Sneek toe dus dat kwam goed uit. Wij konden meevaren totaan de Oppenhuisterbrug. Daarna hebben wij de boot door Sneek gejaagd en toen hebben wij gebeld met Hoora om te vragen of ze ons een aanhangmotor wilden brengen in IJlst. Dat was wel mogelijk en nu hoefden wij alleen de Geeuw nog maar over. Geheel spontaan kwam er ineens iemand met een visbootje achter ons aan. Hij had ons vanuit huis gezien en wilde ons wel naar Heeg slepen. Dat hoefde niet want Taco van Hoora was al onderweg naar IJlst maar hij heeft ons wel naar IJlst gebracht. Op de motor kwamen wij in het donker weer in Heeg. Volgend jaar maar weer proberen.